би блогтоо миний амьдрал тохиолдсож байсан гоё хүмүүсийн талаар дурьдатгал бичиж орхиё гэж бодсон
дараа нь уншхад өег сайхан зүйл.
би ямар гоё бичиж чадах биш дурсамж гэхдээ төгс байх биш яг л бичвэртэй минь адил биз
хайр гээд ярья л да би одоо ч ойлгодоггүй лдээ гэхдээ
анх оюутан болоод нэлээн удаан үерхсэн надад анхны гэх олон сэтгэгдэл үлдээсэн тэр хүнээ ор тас мартчихаад их гайхаж билээ тэр үедээ их л хайртай гэж бодож их ч уйлж бсан байж хэхэ хүүхэд үеийн хүнд дассан сэтгэл байсан юмуудаа гэж боддог.гэхдээ сайн явааг нь хараад баярладын муу явна гэж сонсвол хүнээс өмөөрдөгийн. тэгэхдээ энэнээс өөр надад одо ч мартаагүй одоо ч бодоод инээдэг сэтгэлдээ тээгээд явдаг хүн бий дахиж хэзээ ч хамт байхку хамт байхыг хүсэхчкү гэхдээ сэтгэлд их дотно аргагүйдээ 10н жилээсээ л нэгнээ хэнээс ч илүү ойлгож,ярилцаж,сонсож өгдөг нандин хүн байлаа одоо намайг тэгж ойлгох хүн байх болов уу одоо дахиж би хүнийг үйл хөдлөл харцаар нь ойлгож хайрлаж дахиж чадах болов уу л гэж их боддог
надад нандин зүйл тэр хүн яг ийм нандин биш л дээ гэхдээ хамаагүйээ хэзээ ч өр нэхэж би тэр хүнийг хайрлаагүй магадгүй нэг өдөр би өөр хүнийг хайрлахад энэнээс ч гүн мэдрэмж төрж холдох ёстой хамт байх ёсгүй гэж бодох биш үүрд хамт байхыг л хүсэх байхдаа гэж боддээн.
гэхдээ одоо хамт байхгүй байгаа нь харамсах зүйл огт бишээ хамт байхгүй ч нандигнаж болох нэг л тийм нандин гүн сэтгэгдэл билээ миний хувьд
No comments:
Post a Comment